Az Kalsın Evleniyordum

…Çok uzun bir tanışma sürecimiz olmadan onunla evlenmeye karar verdim. Aklım bir karış havadaydı. Çok seviyordum. Maaşımı alacağım günün akşamına yemeğe çıkmak için sözleştik. Akşam oldu ve buluştuk. Cebimde yüzüğüm vardı, evlilik teklif edecektim.

İki ayrı yere rezervasyon yaptırmıştım. Biri cebimize uygun olan normal bir mekandı, diğeri de baya lüks bir yerdi. Tabi bunlardan onun haberi yoktu. Lüks olan mekana gittik, oturdu karşımda yemeğimizi yedik. Bir film gibi izledim onu. Beğenmediği bir sürü şey oldu, garsona sorun çıkardı, tabak-çanakta leke aradı, örtünün rengini beğenmedi, ayağımızın dibine gelen kediyi kaba bir sesle kovdu… Sonra cebimdeki taze maaşımla hesabı ödedim ve çıktık oradan.

Evine bırakırken yanağımdan bir öpücük alıp sadece teşekkür etti. Aradan iki gün geçti ve aradı, açmadım. Bir daha da aramadı. Arasaydı yine cevap vermezdim. Neden mi?

a) Cebimin o mekanlara uygun olmadığını bildiği halde ses etmedi…
(Evlenilecek insansa cebimi düşünmeliydi. Öteki mekana giderdik. Yani “yuva yapan dişi kuş” diye biri yoktu karşımda.)
b) Garsona sert davrandı…
(Tanımadığı insanlara karşı tutumunu görmüş oldum. Öte yandan, para veriyorsam seni istediğim gibi kullanırım havaları…)
c) Bir şeyi bile beğendiğini söylemedi. Sırf beni memnun etmek için yalandan gülümsüyordu.
(Ömründe öyle lüks bir mekana gitmemiştir belki ((işi belli, ailesi belli, maaşı belli)) ama söz konusu kusur arayan bir göz ise o gözden iki cihanda da hayır gelmez.)
d) Kediyi görünce paniklemiş olsaydı korku ya da fobisinin olduğunu görür anlayışla karşılardım. Ama ikisi de yoktu, iğrenç bir hayvan muamelesi yaptı. Köpek sevmeyen insan, genelde korktuğu için sevmez. Ama bir insan korkmadığı halde kedi sevmiyorsa kesinlikle bir kişilik bozukluğu vardır. Yakalasın, sarılıp öpsün demiyorum. En azından ve dilsiz olan hayvana merhamet göstermeliydi…
Sonuç: Alt tarafı bir yemek der geçeriz ama yemek gerçekten önemliymiş. O yemekte tam dört sınav vardı, dördünden de kaldı.

Yorumlar

yorumlar

Yazar Hakkında

servetsayginoglu

Yazarlık hayatına 2011 yılında Kafka’ya hayranlığı üzerine “Bir Kafes Kuş Aramaya Çıkmış” adlı kitabıyla başlamış, şu anda “Sana Güvenmiştim” kitabına kadar 7 eser yayımlamıştır. Saygınoğlu, şu anda kişisel ve toplumsal konular üzerine hem yazılı hem de video türü içerikleri üretip sunmaktadır.