Bir kusur ya da iki hata ile silmem kimseyi, yeter ki bilerek yapmadığından emin olayım…
Kolay benimsemem, o yüzden kimse değerini alelade bir şekilde yitirmez bende…
Gözünün önüne kıl gelince karşıdaki dağı görmeyecek kadar basit bakmam hiçbir olaya…
Şayet bir insanın defterini kapatmışsam o noktaya kadar zorla ve ısrarla getirdiği içindir.
Düne kadar birbirimizin omzunda ağladıklarımız bugün ya bıçağını biliyor ya da silahını temizliyordur.
Şimdi yanınızda olanlara iyice bakın, onların hepsi yarın düşman olabilirler.
Sevmeyin-sevilmeyin demiyorum, pişman olmayacak ve düşman olunca zarar görmeyeceğiniz kadar güvenin…
Ve gittikleri zaman yüreğiniz kavrulacak kadar bağlanmayın sadece…
Çünkü insan en çok da sarıldığı yerden yanar…
“Bizim Tanışmamız Lazım” kitabından…