Bana yeri dolmayacak bir şey söyle, bana alışılmayan bir acı söyle… Bulamazsın… En büyük acının bile sonu var. En büyük imtihan, sevdiklerimizle olan imtihanımızdır. Varlıkları, yoklukları, gidişleri, terk edişleri, hoş gelişleri ve daha bir sürü durum… Ailesini tamamını kazada kaybeden insana soruyorlar, “Acım dinmedi ama alıştım. Baktım ve yaşamaktan başka ne yapabilirdim” diyor. Böyle diyecek tabi, istese de istemese de […]
En güzel yıllarımız çalışıp tükenerek geçiyor, ayda birkaç pazar tatilin ya olur, ya da olmaz… Haftanın yorgunluğu zaten bir gün ile atılacak gibi değil. Yaş kemale erene kadar deliler gibi koştur, 65 ine gelince de emekli ol. O saatten sonra insan ne yapsın tatili, ne yapsın serbestliği, ne yapsın emekli maaşını… Ömür gitmiş bir kere… Tabi sadece yaş ilerlese iyi. […]
Sallanan bir kevgirin içinde kalmaya çalışan taneler gibiyiz. Küçülüp düşmemek adına tüm gücümüzle dayanmaya çalışıyoruz. Bazen de bırakası geliyor insanın. “Ne olursa olsun, artık yoruldum” diyor. Nefes aldığı sürece, yorulmayı kendine yasaklamalı insan. Ancak bu şekilde kazandıklarını elinde tutabilir. Evet, birçoğumuz dışarıdan bakınca çok güçlü görünüyor. Ne fırtınalar kopuyor başımızda… Bunu da ancak biz biliriz. Bir atasözü der ki: “Herkes […]
Bir insan ceketsiz, atletsiz hatta pantolonsuz bile yaşayabilir. Üzerine bir çuval geçirip çıkar. Ama ayakkabısız çıkamaz. Demem o ki, üzerine yüklendiğin (işçin, ayakkabın, araban, evin, eşin) şeylere kötü davranma. Bu parantez içinde bahsettiklerim için kesenizin ağzı sonuna kadar açık olmalı. Bunlar, cimrilikle alakası olmayan en özel ihtiyaçlarımızdır. Ayakkabın: İmkânının el verdiği kadar iyi bir ayakkabı almalısın. Yukarıda bahsettiğim gibi gerekirse […]
Yaşamın her yanı zorluklarla dolu. Anadan atadan varlıklı doğanların da hayatı, büyüme şekilleri hiçbir zaman düz yolda gider gibi olmamıştır. Hep vardır iniş çıkışları, patikaları ya da buzları, bazen de ıslak yolları… İnsanın olgunluğu, üstesinden geldiği felaketlere göre ölçülür. Bazen iyi ki ölüm denen bir şey var diyoruz. Herkes halinden memnun değil, bazıları mutluluğun bu dünyada olmadığından kesinlikle emin. Durum […]
Müdavimcilik huydur bizde. Her zaman oturduğum bir mekan var. Çayımı kahvemi orada içer, ana caddeyi seyrederek dinlenirim. Şimdiye kadar orada bir kişinin bile dikkatini çektiğim olmadı. Bu kez değişik bir şey yapayım dedim. Sağ olsun bir arkadaşımdan arabasının kontağını rica ettim. BMW… Yine geldim mekânın aynı köşesinde oturdum. Yine her zamanki gibi masamda oturmuş çayımı içiyordum ama tek bir fark […]
